Marinero Jerry

Marinero Jerry

Dziś trudno jest wyobrazić sobie współczesne tatuaże bez wpływu Normana Collinsa, znanego bardziej jako Sailor Jerry, artysty, który swoją działalnością zawodową oddzielił cały świat tatuażu w dwóch różnych epokach, które obecnie nazywane są BSJ (przed Sailor Jerry) i ASJ (po Sailor Jerry) (Patrick 2009). Urodzony w 1911 roku Norman Collins rozpoczął tatuowanie w wieku młodzieńczym i, podobnie jak wszyscy inni artyści tej epoki, wykorzystywał metodę handpoke.

Sin embargo, con la difusión de las máquinas de tatuar W 1920 roku Collins, który sprzedawał i ogłaszał swoje prace we wszystkich ważnych czasopismach, tylko nieliczni artyści wykorzystywali styl ręcznego tatuażu, zgodnie z panującymi tendencjami. To samo zrobił Collins, który pod koniec dekady 1920 r. zdobył wiedzę praktyczną na temat używania maszyn do tatuażu przez artystę z Chicago, Tatt Thomasa, znanego już w Stanach Zjednoczonych. W 1930 roku Sailor Jerry otworzył swoje pierwsze studio tatuażu na Hawajach.

Podczas Drugiej Wojny Światowej Collins służył jako żołnierz piechoty morskiej, a oprócz tatuowania w różnych krajach Orientu Wschodniego, zaczął również rozwijać swoje zainteresowanie tatuażami orientalnymi. W następnych latach wytrwale dążył do rozwijania tatuażu jako niezależnej formy sztuki, koncentrując się na wartości twórczej projektów; częścią tej perswazji była ostra krytyka współczesnych współczesnych tatuatorów, których Collins uważał za pozbawionych talentu i którzy kopiowali prace innych.

Z drugiej strony, Sailor Jerry zaczął nadawać formę społeczności tatuażu, nawiązując korespondencję z kilkoma artystami tatuażu w celu wymiany doświadczeń i pomysłów, którzy wyrazili sympatię dla swojego celu, jakim było ustanowienie tatuażu jako formy sztuki.

W 1960 roku Collins otworzył swój ostatni salon tatuażu w Honolulu, a jego prace wykonane w tym miejscu stały się najbardziej znanymi dziełami sztuki tatuażu tej epoki. Kierując się swoim zainteresowaniem orientalną tradycją tatuażu, nawiązał stosunki handlowe z ważnymi artystami japońskimi i Honk Cong, wymieniając się maszynami i produktami. sprzęt estadounidenses por conocimientos orientales en los aspectos del uso del color y el sombreado.

W tym samym czasie, według niektórych źródeł, Sailor Jerry podtrzymywał swoje uczucia patriotyczne, a dzięki ścisłym relacjom z japońskimi tatuatorami i doskonaleniu swojej techniki zamierzał "wygrywać w swoim własnym stylu", ponieważ Collins nie mógł przegrać japońskiego bombardowania Pearl Harbor (DeMello 2007). Pomimo tych pogłosek, jasne jest, że Sailor Jerry przyczynił się do rozwoju stylu, który później nazywany jest amerykańskim lub oldschoolowym, który w rzeczywistości został opracowany z myślą o estetyce japońskich tatuaży.

El uso del fondo como parte unificada del tatuaje llegó a ser tan innovador en América que el número de seguidores que bajaban los brazos ante la influencia oriental era bastante modesto, sin embargo aquellos individuos que seguían a Collins se convirtieron en personas muy influyentes en el mundo del tatuaje. Wśród nich znaleźli się Don Ed Hardy, który w następnych dekadach ustanowił nową listę artystów tatuażu i intensywnie popularyzował tę sztukę.