Żeglarz Jerry
Dziś trudno sobie wyobrazić współczesny tatuaż bez wpływu Normana Collinsa, lepiej znanego jako Sailor Jerry, artysty, który swoją działalnością zawodową podzielił cały świat tatuażu na dwie różne epoki, określane często jako BSJ (przed Sailor Jerrym) i ASJ (po Sailor Jerrym) (Patrick 2009). Urodzony w 1911 roku Norman Collins zaczął tatuować jako nastolatek i jak wszyscy inni artyści w tamtych czasach używał metody handpoke.
Jednak wraz z rozpowszechnieniem się maszyny do tatuażu które były sprzedawane i reklamowane we wszystkich głównych gazetach, tylko kilku artystów pozostało przy stylu handpoke, podążając za trendami. Podobnie postąpił Collins, który pod koniec lat 20. uzyskał praktyczną wiedzę na temat obsługi maszynki do tatuażu od znanego już w USA artysty z Chicago, Tatt Thomasa. W latach 30. Sailor Jerry otworzył swoje pierwsze studio tatuażu na Hawajach.
Podczas II wojny światowej Collins służył jako marynarz i oprócz tatuowania w różnych portach na Dalekim Wschodzie zaczął rozwijać swoje zainteresowanie tatuażami orientalnymi. W kolejnych latach dążył do rozwoju tatuażu jako odrębnej formy sztuki, skupiając się na kreatywnej wartości wzorów. Częścią tego dążenia była ostra krytyka współczesnych amerykańskich tatuatorów, których Collins uważał za pozbawionych talentu i kopiujących prace innych.
Z drugiej strony Sailor Jerry zaczął kształtować społeczność tatuażystów, nawiązując korespondencję z niektórymi artystami tatuażu w celu wymiany doświadczeń i pomysłów, którzy poczuli sympatię do jego celu, jakim było ustanowienie tatuażu jako formy sztuki.
W 1960 roku Collins otworzył swój ostatni salon tatuażu w Honolulu, a wykonane tam prace stały się najsłynniejszymi dziełami sztuki tatuażu tamtych czasów. Interesując się wschodnią tradycją tatuażu, nawiązał kontakty biznesowe z ważnymi artystami japońskimi i Honk Cong, handlując amerykańskimi maszynami i sprzęt za wschodnią wiedzę w zakresie używania kolorów i cieniowania.
W tym samym czasie, według niektórych źródeł, Sailor Jerry nadal kierował się swoimi patriotycznymi uczuciami i poprzez bliskie kontakty z japońskimi tatuatorami oraz uczenie się ich technik próbował "pokonać ich w ich własnej grze", jako że sam Collins nie mógł wybaczyć japońskiego bombardowania Pearl Harbor (DeMello 2007). Niezależnie od tych plotek faktem jest, że Sailor Jerry przyczynił się do rozwoju tego, co później będzie nazywane stylem amerykańskim lub oldschoolowym, który w rzeczywistości wypracował, zapożyczając estetykę tatuażu japońskiego.
Wykorzystanie tła jako jednolitej części tatuażu stało się w Ameryce tak nowatorskie, że liczba naśladowców rzucających się z bronią w ręku pod wpływem Orientu była dość skromna, jednak osoby podążające za Collinsem stały się bardzo wpływowe w świecie tatuażu. Wśród nich był Don Ed Hardyktóry w kolejnych dekadach wyznaczył nową poprzeczkę dla tatuażystów i intensywnie popularyzował tę sztukę.
Polski 
English 
Deutsch 
Français 
Italiano 
Español