Żeglarz Jerry

Zostaw komentarz / Blog RightStuff firma produkująca maszyny do tatuażu / Przez Oleg

Żeglarz Jerry

Dziś trudno sobie wyobrazić współczesny tatuaż bez wpływu Normana Collinsa, lepiej znanego jako Sailor Jerry, artysty, który swoją działalnością zawodową podzielił cały świat tatuażu na dwie różne epoki, określane często jako BSJ (przed Sailor Jerrym) i ASJ (po Sailor Jerrym) (Patrick 2009). Urodzony w 1911 roku Norman Collins zaczął tatuować jako nastolatek i jak wszyscy inni artyści w tamtych czasach używał metody handpoke.

Jednak wraz z rozpowszechnieniem się maszyny do tatuażu które były sprzedawane i reklamowane we wszystkich głównych gazetach, tylko kilku artystów pozostało przy stylu handpoke, podążając za trendami. Podobnie postąpił Collins, który pod koniec lat 20. uzyskał praktyczną wiedzę na temat obsługi maszynki do tatuażu od znanego już w USA artysty z Chicago, Tatt Thomasa. W latach 30. Sailor Jerry otworzył swoje pierwsze studio tatuażu na Hawajach.

Podczas II wojny światowej Collins służył jako marynarz i oprócz tatuowania w różnych portach na Dalekim Wschodzie zaczął rozwijać swoje zainteresowanie tatuażami orientalnymi. W kolejnych latach dążył do rozwoju tatuażu jako odrębnej formy sztuki, skupiając się na kreatywnej wartości wzorów. Częścią tego dążenia była ostra krytyka współczesnych amerykańskich tatuatorów, których Collins uważał za pozbawionych talentu i kopiujących prace innych.

Z drugiej strony Sailor Jerry zaczął kształtować społeczność tatuażystów, nawiązując korespondencję z niektórymi artystami tatuażu w celu wymiany doświadczeń i pomysłów, którzy poczuli sympatię do jego celu, jakim było ustanowienie tatuażu jako formy sztuki.

W 1960 roku Collins otworzył swój ostatni salon tatuażu w Honolulu, a wykonane tam prace stały się najsłynniejszymi dziełami sztuki tatuażu tamtych czasów. Interesując się wschodnią tradycją tatuażu, nawiązał kontakty biznesowe z ważnymi artystami japońskimi i Honk Cong, handlując amerykańskimi maszynami i sprzęt za wschodnią wiedzę w zakresie używania kolorów i cieniowania.

W tym samym czasie, według niektórych źródeł, Sailor Jerry nadal kierował się swoimi patriotycznymi uczuciami i poprzez bliskie kontakty z japońskimi tatuatorami oraz uczenie się ich technik próbował "pokonać ich w ich własnej grze", jako że sam Collins nie mógł wybaczyć japońskiego bombardowania Pearl Harbor (DeMello 2007). Niezależnie od tych plotek faktem jest, że Sailor Jerry przyczynił się do rozwoju tego, co później będzie nazywane stylem amerykańskim lub oldschoolowym, który w rzeczywistości wypracował, zapożyczając estetykę tatuażu japońskiego.

Wykorzystanie tła jako jednolitej części tatuażu stało się w Ameryce tak nowatorskie, że liczba naśladowców rzucających się z bronią w ręku pod wpływem Orientu była dość skromna, jednak osoby podążające za Collinsem stały się bardzo wpływowe w świecie tatuażu. Wśród nich był Don Ed Hardyktóry w kolejnych dekadach wyznaczył nową poprzeczkę dla tatuażystów i intensywnie popularyzował tę sztukę.

Zostaw komentarz Anuluj odpowiedź

Żeglarz Jerry

Zostaw komentarz / Non classifié(e) / Przez Oleg

Żeglarz Jerry

Obecnie trudno wyobrazić sobie współczesny tatuaż bez wpływu Normana Collinsa, znanego pod pseudonimem Sailor Jerry, artysty, który dzięki swojej działalności zawodowej podzielił cały świat tatuażu na dwie grupy wiekowe, zwane często BSJ (przed Sailorem Jerrym) i ASJ (po Sailorze Jerrym) (Patrick 2009). Urodzony w 1911 roku Norman Collins zaczął tatuować w wieku młodzieńczym i, podobnie jak inni artyści tej epoki, stosował metodę "handpoke".

Zależnie od tego, jak bardzo rozpowszechnione są maszyny do tatuowania tylko kilku artystów kontynuowało stosowanie stylu "handpoke", podążając za trendami. Tak jest również w przypadku Collinsa, który pod koniec 1920 roku zdobył wiedzę na temat używania maszyn do tatuowania od znanego w Stanach Zjednoczonych artysty z Chicago, Tatt Thomasa. W 1930 roku Sailor Jerry otworzył pierwsze studio tatuażu na Hawajach.

W czasie drugiej wojny światowej Collins służył na morzu i oprócz tatuowania w różnych portach na zewnątrz, zaczął zajmować się tatuażami orientalnymi. W następnych latach kontynuuje swój cel, jakim jest rozwinięcie tatuażu jako formy sztuki w całości, koncentrując się na wartości kreacyjnej deserów. W ramach tego procesu, krytycznie ocenia współczesnych amerykańskich tatuażystów, którzy, według Collinsa, nie mają talentu i kopiują prace innych artystów.

Z drugiej strony, Sailor Jerry rozpoczął tworzenie społeczności tatuażu, nawiązując korespondencję z pewnymi artystami tatuażystami, aby wymieniać się doświadczeniami i pomysłami, którzy są wrażliwi na jego cel, jakim jest ustanowienie tatuażu jako formy sztuki.

W 1960 roku Collins otwiera swój pierwszy salon tatuażu w Honolulu. Prace, które tam powstały, stały się najbardziej znanymi w tamtym czasie. Zainteresowany orientalną tradycją tatuażu, nawiązał stosunki handlowe z ważnymi artystami japońskimi i z Honk Cong, wymieniając się maszynami i narzędziami. matériel américains contre des connaissances orientales en matière d'utilisation des couleurs et d'ombrage.

W tym samym czasie, jak podają niektóre źródła, Sailor Jerry żywił uczucia patriotyczne i nawiązując serdeczne stosunki z japońskimi tatuażystami oraz doskonaląc ich technikę, starał się "walczyć z nimi w ich własnym świecie", ponieważ Collins sam nie mógł ułaskawić japońskiego bombardowania Pearl Harbor (DeMello 2007). Mimo tych zarzutów, nie można nie zauważyć, że Sailor Jerry przyczynił się do rozwoju stylu, który obecnie nazywamy americyjskim lub oldschoolowym, a który w rzeczywistości opracował, wykorzystując estetykę japońskiego tatuażu.

Wykorzystanie planu z tyłu jako integralnej części tatuażu było w Amejskiej Szkole Wyższej tak nowatorskie, że liczba adeptów odrzucających broń w kierunku wschodnim była bardzo mała, ale osoby, które to zrobiły, są dziś bardzo wpływowe w świecie tatuażu. Wśród nich są, Don Ed Hardyktóry w kolejnych dekadach postawił poprzeczkę bardzo wysoko dla tatuażystów i w dużym stopniu spopularyzował tę sztukę.