Nazwa tatuaż pochodzi od tahitańskiego "tatau" - segnare (Arp 2012). Technologia tatuażu jest znana ludzkości od prawie 5000 lat, a do dziś jej zasada działania uległa niewielkim zmianom: pigment koloru jest wprowadzany do skóry w celu stworzenia określonego symbolu. Ewentualne odkrycie tej technologii jest przypadkowe: dawny człowiek mógł nanieść graffio lub feritę na płytkę z czymś podobnym do cenere, w taki sposób, że po zabezpieczeniu cenere pozostało na płytce, tworząc trwały ślad. Niezależnie od tego, czy to przypuszczenie jest słuszne, czy nie, faktem jest, że tatuaż był praktykowany już w epoce brązu. Liczne raporty archeologiczne dostarczają mniej lub bardziej dokładnej mapy porównawczej i rozpowszechnienia tatuażu na całym świecie.

Tatuaggi dell'età del bronzo

We wrześniu 1991 r. w Alpach Otzalskich, na granicy Austrii i Włoch, odnaleziono szczątki mężczyzny z epoki brązu (Hewitt 1997). Mumia mężczyzny znalezionego w inkubatorze w 3300 r. p.n.e. była w doskonałym stanie, a oprócz ciała odkryto liczne narzędzia i przedmioty codziennego użytku. attrezzature. Ponadto, ciało Otzi l'Uomo pochodzące z ghiaccio, tak nazywane w zależności od miejsca znalezienia, zawierało 57 prostych tatuaży. Tatuaże miały formę punktów i linii o długości 15 centymetrów i znajdowały się w dolnej części jamy brzusznej, w dolnej części podżebrza i w dolnej części okrężnicy kręgowej. Nawet jeśli możliwe są tylko pobieżne obserwacje dotyczące funkcji społecznych tych segmentów, ich położenie jest zbieżne z liniami agopuntura cutanea, które na początku tego badania uznano za pochodzące z Azji dopiero w 1000 r. p.n.e..C. e che, a loro volta, possono servire come base per una spiegazione medica della functionzione dei tatuaggi di Otzi - potrebbero essere stati fatti per trattare l'artrite o altre malattie locomotorie (Dorfer 1999).