Nie oceniaj książki po okładce.

Les tatouages...

Przysłowie mówi, by nie oceniać książki po okładce. W dzisiejszych czasach trudno jest jednak wyobrazić sobie czysty sposób postrzegania jednostek w otoczeniu, w którym moralność byłaby ściśle oddzielona od wizji, a wartości i postawy kształtowałyby się z pominięciem wcześniejszych osądów. W rezultacie, w sytuacjach codziennych, interakcja międzyludzka ma tendencję do konstruowania się w oparciu o pewną wymianę danych, która obejmuje nie tylko komunikaty słowne, ale także zjawiska wizualne, zachowania, nawyki itp.

Wśród tych atrybutów jest jeden, który wzbudza kontrowersje już na etapie klasyfikacji: chodzi o modyfikacje cielesne, w szczególności tatuaże. Jeśli, na przykład, możemy łatwo zdefiniować cechy wyglądu jako atrybuty naturalne i trudne do modyfikacji, a ubrania jako atrybuty nabyte i łatwe do modyfikacji, tatuaże znajdują się w pewnej części między nimi. Tatuaż, będący jednocześnie nabytkiem i trwałością, zaczyna stawiać pytania poprzez samo swoje istnienie: co motywuje ludzi do tatuowania? Czy ta modyfikacja ciała jest bezpośrednią instrukcją mody, czy raczej rytuałem inicjacji? Czy jest to kanał komunikacji czy system znaków statusu?

Bien sûr, la réponse pourrait résider dans la combinaison des fonctions énumérées ci-dessus et dans bien d'autore encore, mais l'ambiguïté principale du phénomène peut être déduite ici - la nature indirecte de sa fonction de communication qui sert toujours de caractéristique et d'attribut important de l'individu tel qu'il est perçu par les autres d'une part, et la nature personnalisée des tatouages en tant que signe qui a une valeur profondément intime d'other part. On pourrait objecter qu'avec l'industrie du tatouage que nous connaissons aujourd'hui, il devient vraiment difficile de parler de la valeur intime et du caractère sacré d'un tatuaż. En effet, comme dans toute autre forme d'art, on peut observer dans le tatouage des tendances et des modes, des changements de style, des hauts et des bas dans la popularité de certains motifs.

Na poziomie bardziej instrumentalnym można zaobserwować różnorodność technik, które przekładają się na różne podejścia i postawy wobec tatuażu. Przy całej tej różnorodności i różnorodności znaczeń, kultura tatuażu staje się obecnie podkulturą, która składa się z podkultur, co jest częścią Pandore, w którą wpisuje się niniejszy artykuł, w oparciu o préhistoryczne marki, które istniały jeszcze przez kilka stuleci, i powracając do stylu, który, na pierwszy rzut oka, ma więcej wspólnego z tatuażem starożytnych. tatouage fait maison.

Stosunkowo niedawno uznany za branżę o ugruntowanej i stylistycznie prostej formie, styl tatuażu w domu może oferować więcej niż to możliwe, zaczynając od najbardziej elitarnych elementów.

Pytanie, które stawia - co decyduje o tym, że tatuaż jest wykonywany w domu? Na to pytanie, po pierwsze, należy odpowiedzieć

Tatuaż rzemieślniczy jest nie tylko prostym przewodnikiem po stylu, ale ma również swoje własne cechy charakterystyczne.

kontekst kulturowy i postawy, totemy i tabu, cechy charakterystyczne i wykluczone praktyki.

Kontynuując logicznie serię pytań, główne pytanie brzmi: jakie jest znaczenie tatuaży wykonywanych w domu i czym różnią się one od tatuaży wykonywanych w salonach tatuażu?

Niniejsza rozprawa rozpoczyna się od badań historycznych, które dają wystarczającą perspektywę na znaczenie i funkcje tatuażu w różnych kulturach, kierunki jego rozwoju i modele sukcesji. Druga część omawia tatuaż rzemieślniczy z punktu widzenia artystów i odbiorców kultury tatuażu, z uwzględnieniem ich definicji tatuażu rzemieślniczego i ich postaw wobec niego. W tym celu uwzględniono dane pochodzące z mediów społecznościowych, w których znajdują się główne dyskusje na temat rzemieślniczego tatuażu.